ஞாபகக் கூட்டுக்குள்

ஏதோ ஒரு ஞாபகம்
கடலலையென நெஞ்சில் அடித்து
புன்னகையை நுரை எச்சமாய்
உதட்டோரம் விட்டு சென்றது

அது எதுவென
நினைவு தட்டுகளை கலைத்து
இதுவரை தேடியும் வரவில்லை
ஞாபகக் கூட்டுக்குள்

தனிமையில் பயத்துடனும்
நெஞ்சில் ஏக்கத்துடனும்
வாழ்கை சிதறல்களை ஆராய்ந்தும் தோல்வியே

எங்கெங்கோ தேடித்தேடி
மனம் சோர்ந்ததே மிச்சம்
எது எப்படியோ
நிச்சயமாய் ஞாபகம் மிச்சமுள்ளது

பட்டாம்பூச்சி வண்ணத்தில்
பூவின் மறைவு பிரதேசத்தில்
குழந்தையின் கன்னக்குழி சிரிப்பில்
இயற்கையின் கணக்கற்ற இரகசியத்தில்
தேடித்தேடி உறங்குகையில்
கனவில் விடையாய் வந்தது
குழப்பமான புதிர் வயதில்
உனை பார்த்தபடியே இருக்க
மின்னலென தலைத்தூக்கி
கள்ள சிரிப்பொன்றை
கண்பார்த்து சிரித்து மறைந்ததானடி....